Mija 8 lat od momentu, w którym moja córka pojawiła się na świecie, nie pamiętam jaka była pogoda, nie pamiętam większej części tego dnia - wiem, że od tego momentu wiele się zmieniło - życie wykonało obrót o 180 stopni. Nie ma już egoizmu, spontaniczności w planowaniu pewnych spraw, ale nie jest gorzej, jest lepiej? Jest na pewno inaczej. Są momenty kiedy wydaje mi się, że mam dość, że jestem złą matką, nie umiem kochać mojego dziecka tak jak matka powinna, ale inaczej się nie da. Taka jestem, ona taka jest - niestety kumulację wredoty charakteru otrzymała w genach ode mnie i męża. Dajemy radę, choć bywa różnie. Ma swój sposób bycia, jest małą twardzielką, ale kiedy trzeba jest płaczącym dzieciakiem, Kocham ją.
Dzisiaj...
30ta rocznica wprowadzenia stanu wojennego.... Miałam wtedy rok, nie pamiętam nic; moi rodzice nigdy nie informowali mnie co, dlaczego. Zdarzało się, że między zdaniami słyszałam JAK. Jak wtedy było, czego nie było, jacy byli ludzie - to jednak za mało, żeby wyrobić sobie jakiekolwiek zdanie na ten temat. Historii uczę się sama, powoli, bez przewodników...
Dzisiaj...
Taki do dla mnie słodko/gorzki dzień...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz